Οι περισσότερες τράπεζες σε περίπτωση συναλλαγών εκτός Ευρωζώνης μετατρέπουν το ποσό σε ευρώ και κρατούν προμήθεια γύρω στο 1%. Η Eurobank προσπάθησε γενναία να πάρει το αντιβραβείο, μετατρέποντας πρώτα σε γερμανικά μάρκα, μετά σε ευρώ, και κρατώντας προμήθεια 1.25%. Όμως, καθότι το γερμανικό μάρκο δεν υφίσταται πλέον, η Eurobank έχασε το αντιβραβείο.
Έτσι, ο αναμφισβήτητος νικητής σ' αυτή την κατηγορία είναι η Citibank:
Η οφειλή από συναλλαγή σε οποιαδήποτε χώρα εκτός Ευρωζώνης θα μετατρέπεται σε Δολλάρια ΗΠΑ και στη συνέχεια σε ευρώ... και θα επιβαρύνεται με 2.5% για έξοδα επεξεργασίας συναλλαγών και διαμεσολάβησης τρίτων φορέων.
Θέλω να δείτε τη θετική πλευρά σ' αυτό τον όρο: θα μπορούσαν να μετατρέπουν σε δολλάρια, ύστερα σε λίρες Αγγλίας, μετά σε γιεν, και μετά σε ευρώ. Να μην πω ότι θα μπορούσαν μετά το γιεν να ξαναπάνε σε λίρες Αγγλίας. Θα μπορούσαν ακόμη μετά από κάθε τέτοια συναλλαγή να έρχονται σπίτι σας να σας ########.
Τράπεζες όπως η Εθνική, που μετατρέπουν κατευθείαν σε ευρώ, κρατούν προμήθεια της τάξεως του 1%. Φυσικά όταν κάνεις δύο μετατροπές τα «έξοδα επεξεργασίας συναλλαγών και διαμεσολάβησης τρίτων φορέων» αυξάνονται. Πρέπει το μηχάνημα να κάνει τις πράξεις δύο φορές. Πρέπει οι τηλεπικοινωνιακές γραμμές να μεταφέρουν ποιος ξέρει πόσα επιπλέον bytes. Δεν αποκλείεται να χρειαστεί να εκτυπωθεί και καμιά γραμμή παραπάνω στα πρακτικά του συστήματος, και το μελάνι κοστίζει. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, ένας υπερδιπλασιασμός της σχετικής επιβάρυνσης είναι ό,τι πιο λογικό.